De oorsprong van rastafari ligt in Jamaica in de jaren 1930, bij de zwarte bevolking die door het slavernij-verleden onderaan de sociale ladder stond. De beweging werd vooral gevoed door Marcus Garvey, die pleitte voor zwart bewustzijn en derepatriëring van zwarten naar Afrika.

Garvey deed in 1914 een bijzondere uitspraak: er zou een zwarte koning worden gekroond die zou opkomen voor de zwarte bevolking. Zestien jaar later werd in Ethiopië Ras Tafari Makonnen, waarvan Ras een adellijke titel is (vergelijkbaar met hertog), gekroond tot Keizer Haile Selassie. Foto's van de kroning maakten in Jamaica grote indruk: blanken knielden voor een zwarte koning. Door de grote sociale achterstand werd Haile Selassie al snel populair onder de Jamaicaanse bevolking. De Britse regering nodigde hem uit op Jamaica om te laten zien dat hij geen God was, maar een mens. Dit werkte echter averechts: zijn populariteit werd nog groter.

Sinds de internationale opkomst van reggaemuziek heeft de rastabeweging ook veel aanhangers buiten Jamaica gekregen.